هرچه کنی به خود کنی

مرد فقیرى بود که همسرش از شیر گاوشان کره درست می‌کرد و او آن را به تنها بقالى روستا مى‌فروخت. آن زن روستایی کره‌ها را به صورت دایره‌های یک کیلویى مى‌ساخت و همسرش در ازای فروش آنها مایحتاج خانه را از همان بقالی مى‌خرید.

روزى مرد بقال به وزن کره‌ها شک کرد و تصمیم گرفت آنها را وزن کند. هنگامى که آنها را وزن کرد، دید که اندازه همه کره‌ها ٩٠٠ گرم است. او از مرد فقیر عصبانى شد و روز بعد به مرد فقیر گفت: دیگر از تو کره نمىخرم، تو کره‌ها را به عنوان یک کیلویی به من مى‌فروختى در حالى که وزن آن ٩٠٠ گرم است. مرد فقیر ناراحت شد و سرش را پایین انداخت و گفت: راستش ما ترازویی نداریم که کره‌ها رو وزن کنیم ولی یک کیلو شکر قبلا از شما خریدیم و آن یک کیلو شکر را به عنوان وزنه قرار دادیم. یقین داشته باش که به مقیاس خودت برای تو اندازه مى‌گیریم.

برگرفته شده از khodkarenghelabi.blog.ir